Γραφή - Θα σου δώσω ανάπαυση

Ελάτε σε μένα όλοι εσείς που κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι,
και θα σε ξεκουράσω.
Πάρε τον ζυγό μου πάνω σου και μάθε από μένα,
γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά.
και θα βρείτε ανάπαυση για τον εαυτό σας.
Γιατί ο ζυγός μου είναι εύκολος και το φορτίο μου ελαφρύ. (Το σημερινό Ευαγγέλιο, Ματ 11)

Εκείνοι που ελπίζουν στον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους,
Θα πετάξουν στα ύψη σαν τα φτερά των αετών.
Θα τρέξουν και δεν θα κουραστούν,
περπατήστε και μην λιποθυμήσετε. (Η πρώτη μαζική ανάγνωση σήμερα, Ησαΐας 40)

Τι είναι αυτό που κάνει την ανθρώπινη καρδιά τόσο ανήσυχη; Είναι πολλά πράγματα, αλλά όλα μπορούν να περιοριστούν σε αυτό: ειδωλολατρία - βάζοντας άλλα πράγματα, ανθρώπους ή πάθη πάνω από την αγάπη του Θεού. Όπως τόσο όμορφα δήλωσε ο Άγιος Αυγουστίνος: 

Μας έφτιαξες για τον εαυτό σου, και οι καρδιές μας είναι ανήσυχες μέχρι να βρουν ανάπαυση σε Σένα. — Άγιος Αυγουστίνος του Ιπποπόταμου, Εξομολογήσεις, 1,1.5

Η λεξη ειδωλολατρεία μπορεί να μας φαίνεται παράξενο στον 21ο αιώνα, δημιουργώντας εικόνες χρυσών μοσχαριών και ξένων ειδώλων, σαν να λέγαμε. Αλλά τα είδωλα σήμερα δεν είναι λιγότερο αληθινά και όχι λιγότερο επικίνδυνα για την ψυχή, ακόμα κι αν παίρνουν νέες μορφές. Όπως προτρέπει ο Άγιος Ιάκωβος:

Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και από πού προέρχονται οι συγκρούσεις μεταξύ σας; Δεν είναι από τα πάθη σας που κάνουν πόλεμο μέσα στα μέλη σας; Επιθυμείς αλλά δεν κατέχεις. Σκοτώνεις και ζηλεύεις αλλά δεν μπορείς να αποκτήσεις. πολεμάς και κάνεις πόλεμο. Δεν κατέχεις γιατί δεν ζητάς. Ζητάς αλλά δεν λαμβάνεις, γιατί λανθασμένα ζητάς, να το ξοδέψεις στα πάθη σου. Μοιχοί! Δεν ξέρεις ότι το να είσαι λάτρης του κόσμου σημαίνει εχθρότητα με τον Θεό; Επομένως, όποιος θέλει να είναι λάτρης του κόσμου, κάνει τον εαυτό του εχθρό του Θεού. Ή μήπως υποθέτετε ότι η γραφή μιλάει χωρίς νόημα όταν λέει: «Το πνεύμα που έκανε να κατοικεί μέσα μας τείνει προς τη ζήλια»; Αλλά δίνει μια μεγαλύτερη χάρη. Επομένως, λέει: «Ο Θεός αντιστέκεται στους υπερήφανους, αλλά δίνει χάρη στους ταπεινούς». (James 4: 1-6)

Οι λέξεις «μοιχός» και «ειδωλολάτρης», όταν πρόκειται για τον Θεό, είναι εναλλάξιμες. Είμαστε η Νύμφη Του, και όταν δίνουμε την αγάπη και την αφοσίωσή μας στα είδωλά μας, διαπράττουμε μοιχεία εναντίον της Αγαπημένης μας. Η αμαρτία δεν βρίσκεται απαραίτητα στην κατοχή μας, αλλά σε αυτό το αφήνουμε να μας κυριεύσει. Δεν είναι κάθε κατοχή είδωλο, αλλά πολλά είδωλα είναι στην κατοχή μας. Μερικές φορές αρκεί να «αφήσουμε», να αποκολληθούμε εσωτερικά καθώς κρατάμε τα υπάρχοντά μας «χαλαρά», ας πούμε έτσι, ιδιαίτερα εκείνα τα απαραίτητα για την ύπαρξή μας. Άλλες φορές, όμως, πρέπει να χωρίσουμε τον εαυτό μας, κυριολεκτικά, από αυτό που έχουμε αρχίσει να δίνουμε λατρία, ή λατρεία.^[1]Β' Κορινθίους 2:6: «Ελθέ λοιπόν από αυτούς και χωρίσου», λέει ο Κύριος, «και δεν αγγίζεις τίποτα ακάθαρτο. τότε θα σε δεχτώ».

Αν έχουμε φαγητό και ρούχα, θα αρκεστούμε σε αυτό. Όσοι θέλουν να είναι πλούσιοι πέφτουν σε πειρασμό και σε παγίδα και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που τους βυθίζουν στην καταστροφή και την καταστροφή… Αφήστε τη ζωή σας να είναι απαλλαγμένη από την αγάπη για το χρήμα, αλλά να είστε ικανοποιημένοι με ό,τι έχετε, γιατί έχει είπε, «Δεν θα σε εγκαταλείψω ποτέ ούτε θα σε εγκαταλείψω». (1 Τιμ 6:8-9· Εβρ 13:5)

Τα καλά νέα είναι αυτά «Ο Θεός αποδεικνύει την αγάπη του για εμάς με το ότι ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί ο Χριστός πέθανε για εμάς». ^[2]Ρομάντζο 5: 8 Με άλλα λόγια, ακόμη και τώρα, ο Ιησούς αγαπά εσάς και εμένα παρά την απιστία μας. Ωστόσο, δεν αρκεί απλώς να το γνωρίζουμε αυτό και να δοξάζουμε και να ευχαριστούμε τον Θεό για το έλεός Του. Αντίθετα, συνεχίζει ο Τζέιμς, πρέπει να υπάρξει μια πραγματική απελευθέρωση του "γέρος"- μετάνοια:

Υποβάλετε λοιπόν τον εαυτό σας στον Θεό. Αντισταθείτε στον διάβολο, και θα φύγει από εσάς. Πλησιάστε στον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς. Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί, και εξαγνίστε τις καρδιές σας, δύο μυαλά. Αρχίστε να θρηνείτε, να θρηνείτε, να κλαίτε. Αφήστε το γέλιο σας να μετατραπεί σε πένθος και η χαρά σας σε κατάθλιψη. Ταπεινωθείτε ενώπιον του Κυρίου και θα σας υψώσει. (James 4: 7-10)

Κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει δύο κυρίους. Ή θα μισήσει το ένα και θα αγαπήσει το άλλο, ή θα αφοσιωθεί στον έναν και θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να υπηρετήσετε τον Θεό και τον μαμωνά.
Εξάρτηση από τον Θεό. (Matthew 6: 24)

Βλέπετε, λοιπόν, πρέπει να διαλέξουμε. Πρέπει να επιλέξουμε είτε την αμέτρητη και εκπληρώνουσα μακαριότητα του ίδιου του Θεού (που έρχεται με τον σταυρό της άρνησης της σάρκας μας) είτε μπορούμε να διαλέξουμε την περαστική, φευγαλέα, αίγλη του κακού.

Το να πλησιάσουμε τον Θεό, λοιπόν, δεν είναι απλώς να φωνάξουμε το Όνομά Του.^[3]Ματθαίος 7:21: «Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών καθένας που μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά μόνο αυτός που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου στους ουρανούς». έρχεται σε Αυτόν με «Πνεύμα και αλήθεια».^[4]John 4: 24 Σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε την ειδωλολατρία μας — και μετά συνθλίβοντας αυτά τα είδωλα, αφήνοντάς τους πίσω, έτσι ώστε η σκόνη και το κουκούτσι τους να ξεπλυθεί αληθινά από το Αίμα του Αρνιού, μια για πάντα. Σημαίνει θρήνο, πένθος και κλάμα για ό,τι κάναμε… αλλά μόνο για να στεγνώσει ο Κύριος τα δάκρυά μας, να βάλει το ζυγό Του στους ώμους μας, να μας δώσει την ανάπαυσή Του και να ανανεώσει τη δύναμή μας - αυτό είναι «να σε εξυψώσει». Αν οι Άγιοι μπορούσαν μόνο να σας εμφανιστούν τώρα εκεί που βρίσκεστε, θα έλεγαν ότι η Θεία Ανταλλαγή ενός μικροσκοπικού ειδώλου στη ζωή μας θα έβρισκε ανταπόδοση και χαρά για μια αιωνιότητα. ότι αυτό στο οποίο κολλάμε τώρα είναι τόσο ψέμα, που δεν μπορούμε να φανταστούμε τη δόξα που χάνουμε για αυτό το κομμάτι κοπριάς ή «σκουπίδια», λέει ο Άγιος Παύλος.^[5]βλ. Φιλ 3: 8

Με τον Θεό μας, ακόμη και ο μεγαλύτερος αμαρτωλός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί,^[6]πρβλΤο Μεγάλο Καταφύγιο και το Ασφαλές Λιμάνι και Σε αυτούς που βρίσκονται στη θνητή αμαρτία αρκεί αυτός ή αυτή να επιστρέψει στον Πατέρα, με ειλικρινή μετάνοια. Το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε, πραγματικά, είναι ο εαυτός μας: η τάση μας να προσκολληθούμε στα είδωλά μας, να κλείσουμε τα αυτιά μας στην ώθηση του Αγίου Πνεύματος, να κλείσουμε τα μάτια μας στο Φως της αλήθειας και την επιπολαιότητα μας, ο παραμικρός πειρασμός, επιστρέφει στην αμαρτία καθώς ρίχνουμε τον εαυτό μας ξανά στο σκοτάδι και όχι στην άνευ όρων αγάπη του Ιησού.

Ίσως σήμερα νιώθετε το βάρος της σάρκας σας και την εξάντληση του να κουβαλάτε τα είδωλά σας. Αν ναι, τότε μπορεί να γίνει και το σήμερα την αρχή της υπόλοιπης ζωής σας. Ξεκινά με το να ταπεινωθείς ενώπιον του Κυρίου και να αναγνωρίσεις ότι, χωρίς Αυτόν, εμείς «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα». ^[7]βλ. Ιωάννης 15: 5

Πράγματι, Κύριε μου, λύσε με από μένα....

- Ο Mark Mallett είναι ο συγγραφέας του Η λέξη Τώρα, Η τελική αντιπαράθεση, και συνιδρυτής του Countdown to the Kingdom

Σχετική ανάγνωση

Διαβάστε πώς υπάρχει μια επερχόμενη «ανάπαυση» για ολόκληρη την Εκκλησία: Το ερχόμενο Σάββατο ανάπαυσης