Σιμόνα και Άντζελα – Μην φεύγετε

Παναγία του Zaro di Ischia να Simona στις 26 Φεβρουαρίου 2024:

Είδα τη μητέρα. είχε ένα λευκό φόρεμα με μια χρυσή ζώνη στη μέση της και μια καρδιά στεφανωμένη με αγκάθια στο στήθος της. Στο κεφάλι της ήταν το στέμμα από δώδεκα αστέρια και ένα λεπτό λευκό πέπλο, στους ώμους της ένας μπλε μανδύας που κατέβαινε μέχρι τα γυμνά πόδια της που ήταν τοποθετημένα στην υδρόγειο. Κάτω από το δεξί της πόδι, η μητέρα είχε τον αρχαίο εχθρό με τη μορφή φιδιού. έστριβαν αλλά το κρατούσε πολύ γερά. Η μητέρα της είχε ανοιχτά τα χέρια της ως ένδειξη καλωσορίσματος και στο δεξί της χέρι είχε ένα μακρύ ιερό κομποσκοίνι, σαν να ήταν φτιαγμένο από σταγόνες πάγου.

Είθε ο Ιησούς Χριστός να επαινείται.

Αγαπημένα μου παιδιά, σας αγαπώ και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε σε αυτό το κάλεσμα μου. Παιδιά, σας ζητώ και πάλι για προσευχή. Παιδιά, σε αυτήν την έντονη περίοδο [ιταλικά: tempo forte] της Σαρακοστής, προσευχηθείτε, προσφέρετε μικρές θυσίες και απαρνήσεις στον Κύριο. χρησιμοποιήστε αυτή τη στιγμή για τη συμφιλίωση με τον Κύριο, αυτή είναι μια έντονη στιγμή και μια περίοδος μεγάλων χάριτων. Παιδιά μου, να είστε έτοιμοι να ακολουθήσετε τον Γιο μου στον Γολγοθά. μείνε μαζί Του στους πρόποδες του Σταυρού – μην απομακρυνθείς, μην Τον εγκαταλείψεις, κρατήσου γερά κοντά Του την ώρα της δοκιμασίας και του πόνου, γύρισε σε Αυτόν, λατρεύε Τον, προσευχήσου σε Αυτόν και θα σου δώσει τη χάρη και δύναμη που χρειάζεσαι. Παιδιά μου, είναι δύσκολοι καιροί, καιρός προσευχής και σιωπής. Σας αγαπώ παιδιά μου. Κόρη, προσευχήσου μαζί μου.

Προσευχήθηκα μαζί με τη Μητέρα, εμπιστεύοντάς της την Αγία Εκκλησία και όλους εκείνους που συνιστούσαν τις προσευχές μου. Τότε η μητέρα συνέχισε:

Παιδιά μου, σας αγαπώ και σας ζητώ πάλι προσευχή. Τώρα σας δίνω την αγία μου ευλογία. Ευχαριστώ που έσπευσες σε μένα.

Παναγία του Zaro di Ischia να Angela στις 26 Φεβρουαρίου 2024:

Σήμερα το απόγευμα η μητέρα παρουσιάστηκε ως η βασίλισσα και η μητέρα όλων των λαών. Η Παναγία είχε ένα ροζ φόρεμα και ήταν τυλιγμένη με ένα μεγάλο γαλαζοπράσινο μανδύα. Είχε τα χέρια της δεμένα στην προσευχή και στα χέρια της ένα μακρύ ιερό κομποσκοίνι, λευκό σαν το φως, που κατέβαινε σχεδόν ως τα πόδια της. Τα πόδια της ήταν γυμνά και ήταν τοποθετημένα στην υδρόγειο. Η υδρόγειος στριφογύριζε και πάνω της φαινόταν σκηνές πολέμου και βίας. Με μια ελαφριά κίνηση, η Παναγία γλίστρησε μέρος του μανδύα της πάνω από ένα μέρος του κόσμου, καλύπτοντάς το. Η μητέρα φαινόταν πολύ λυπημένη και ένα δάκρυ κυλούσε στο πρόσωπό της.

Είθε ο Ιησούς Χριστός να επαινείται.

Αγαπητά παιδιά, είμαι εδώ γιατί σας αγαπώ. Είμαι εδώ μέσα από το απέραντο έλεος του Πατέρα. Παιδιά, τρυπώ την Καρδιά μου να σας βλέπω τόσο κλειστούς και αναίσθητους στα συνεχή καλέσματά μου. Παιδιά, είμαι πάντα δίπλα σας και προσεύχομαι για τον καθένα σας.

Παιδιά μου, αυτή είναι η ώρα της χάριτος, αυτές είναι οι ευνοϊκές μέρες για τη μεταστροφή σας. Σας ικετεύω, παιδιά, επιστρέψτε στον Θεό: μην είστε χλιαροί, αλλά πείτε το «ναι» σας. Είμαι εδώ ανάμεσά σας εδώ και καιρό, αλλά εσείς συνεχίζετε να είστε χλιαρή και αδιάφορη. Σας ικετεύω, παιδιά, αλλάξτε τις πέτρινες καρδιές σας σε καρδιές από σάρκα που χτυπούν με αγάπη για τον Ιησού.

Παιδιά, σήμερα πάλι σας ζητώ προσευχή: προσευχή που γίνεται με την καρδιά και όχι [μόνο] με τα χείλη. Προσευχηθείτε, παιδιά μου!

Ενώ η μητέρα μου έλεγε «προσεύχεστε, παιδιά μου», στα δεξιά της Παναγίας, είδα τον Ιησού. Ήταν στον Σταυρό. Το σώμα του ήταν πληγωμένο: είχε τα σημάδια του πάθους και του μαστιγώματος.

Η μητέρα γονάτισε μπροστά στο σταυρό. Κοίταξε τον Ιησού χωρίς να μιλήσει: τα βλέμματά τους μίλησαν, τα μάτια τους συναντήθηκαν. Τότε η μητέρα μου είπε: Κόρη, ας προσκυνήσουμε μαζί στη σιωπή, με πρόθεση προσευχής για κάθε πληγή στο σώμα Του.

Προσευχήθηκα σιωπηλά όπως μου ζήτησε η Παναγία.

Εν κατακλείδι, ευλόγησε τους πάντες. Στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.